กรุงเทพ / โค๊บเล้นซ์ / บอนน์ : นักฟันดาบไทย ”เล็ก” ศิริธิดา ชูโชคกุล ได้คุ้นเคยกับการอยู่ที่ประเทศเยอรมนีแล้ว และปล่อยให้ลมของการฝึกอันหนักหน่วงผ่านเข้าไปที่หู-ในความหมายของคำดังกล่าวนี้ คือ : ด้วยอุณหภูมิ 5 องศาในตอนเช้า เธอเริ่มฟื้นฟูการวิ่งกับผู้ดูแลของเธอ ”ทิม” ปริยานุช ณ ตะกั่วทุ่ง ในช่วงบ่ายของวันจันทร์และวันศุกร์ สาวไทยผู้นี้ยกน้ำหนักที่โรงเรียนมัธยม มั๊กซ์-ฟอน-เลาเอ้อร์ : การสร้างกล้ามเนื้อ 2 สัปดาห์ วันอังคาร วันพุธและวันพฤหัสนั่งรถไฟไปที่ศูนย์โอลิมปิคที่เมืองบอนน์ การฟันดาบอย่างอิสระกับนักฟันดาบมือฉกาจของประเทศเยอรมนี-ถึงกับหมดเรี่ยวแรง หากชาวไทยทั้งสองได้มาถึงโค๊บเล้นซ์ตอนเที่ยงคืน พวกเธอยังมีแรงพอที่จะเข้านอนได้ หลังจากการฝึกใช้แรงเป็นเวลา 14 วัน ถึงจะเปลี่ยนมาเป็นไอเค-การฝึกตี เพื่อที่จะฝึกใช้ความเร็ว 14 วันก่อนเวิร์ลคัพที่เมืองเกิทเธอบวร์ก สำหรับอีริค โคธนี่ ผู้จัดการของนักฟันดาบมือหนึ่ง วิลลี่ โคธนี่ การอยู่ที่ประเทศเยอรมนีสายเกินไปสำหรับเล็ก แต่ก่อนที่จะแข่งขันที่เอเชี่ยนเกมส์ในฤดูใบไม้ร่วง เล็กยังมีเวลาอีกครั้งที่จะฝึกรายการการฝึกของ ”เยอรมัน” ที่ประเทศไทย

ในระหว่างนั้นวิลลี่ได้ยุ่งเหยิงอยู่ที่เมืองไทย : บนทางที่จะต้องเดินสำหรับสัญชาติใหม่ของเขา ระบบที่มีพิธีรีตองมากเกินไปทำให้เป็นอุปสรรคที่ดูเหมือนจะไม่สามารถทำให้สำเร็จได้ : แทนที่จะมีเวลาเรียนหนังสือ กลับต้องเสียเวลาไป 14 วันเพื่อเดินเรื่องๆนี้ เพียงแค่การประทับตราเพื่อรับรองคำแปลเอกสาร วิลลี่ใช้เวลาถึง 1 สัปดาห์ นี่แหละคือเมืองไทย สถานทูตเยอรมันที่กรุงเทพทำให้เขาต้องเสียเวลารอ วิลลี่ได้เดินเรื่องกับหน่วยงานราชการต่างๆทั้งๆที่ไม่มีความจำเป็นเลย และมักจะต้องใช้แบบฟอร์มใหม่ แบบคำขอใหม่ และใบรับรองใหม่อีกอยู่เรื่อย ความที่โมโหหน่วยงานราชการ ทำให้กระจกบานหนึ่งและตู้ในห้องรับแขกต้องพังเสียหาย : ”แต่ภายนอกแล้วผมวางตัวเยือกเย็นสุขุม” นักศึกษาคนนี้ได้เล่าให้พ่อเขาฟัง ซึ่งพ่อเขามีความรู้สึกว่า คนไทยไม่สนใจนักฟันดาบมือหนึ่งของเขาเลย โคธนี่ผู้อาวุโสได้ส่งจดหมายไปที่สมาคมนักฟันดาบแห่งประเทศไทยว่า ”มันไม่เพียงพอที่จะเกิดที่เมืองไทย ประเทศควรจะทำบางสิ่งบางอย่างให้กับผู้เชี่ยวชาญของยุโรปและของโลก และผู้ชนะเหรียญโอลิมปิคที่คนไทยภูมิใจเสียเหลือเกิน”

อีกอย่างหนึ่ง วิลลี่ โคธนี่ จะไม่ไปร่วมแข่งขันเคอร์เมิซซี่ของโค๊บเล้นซ์ที่จะมาถึงนี้