ภูเก็ต: วิลลี่ ยังคอยติดตามช่วยเหลือหน่วยงานแพทย์ของ ไอเอสอาร์ ทางหน่วยงานไทยได้ส่งเฮลิคอปเตอร์ไปเพื่อที่จะคอยช่วยเหลือทีมงาน สำหรับในการเดินทางไปในหมู่บ้านชาวประมงแห่งหนึ่ง หลังจากเกิดเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิสงบลง ทำให้หมุ่บ้านนี้ถูกตัดขาดจากโลกภายนอกโดยปริยาย ในระทางวิลลี่ได้คอยให้ความช่วยเหลือทุกอย่างตามที่เขาจะทำได้และเป็นประโยชน์ตต่อคนที่นั่น เขาได้ซื้อนำ้ นม อาหาร และเครื่องมือสำหรับปลูกสร้าง เขาพยายามช่วยทุกที่ที่ต้องการความช่วยเหลือ ความช่วยเหลือนี้สำคัญมาก เพราะว่าเรื่องการเงินสำหรับการช่วยเหลือยังไม่คงที่

ในตอนนี้เงินในบัญชีรับบริจาคมีรวมแล้วถึง 5000 ยูโร และมันก็พอที่เขาจะนำไปช่วยในเบื้องต้นได้ จนถึงตอนนี้เขาได้ใช้เงินในการช่วยเหลือไปแล้วเป็นเงินไทย 20000 บาท ความช่วยเหลือที่เขาได้รับส่วนใหญ่ก็จะมาจาก เพื่อนๆ คนรู้จัก และ คนอื่นๆอีกมาก รูปแบบการช่วยเหลือก็จะเป็นอย่างเช่น บริษัทแห่งหนึ่งในแทบเวสเตอร์วัลด์ได้บริจาคเตียงสำหรับผู้ป่วย ส่วน ปีเตอร์ คริสเตียน โคธนี่ ได้เสนอทำการผ่าตัดให้ฟรี และการช่วยเหลือด้านการแพทย์อีก และเพื่อนของเขาคนหนึ่งได้รับให้การช่วยเหลือเด็กไทยสองคนที่รอดชีวิตมาได้แต่ต้องสูญเสียผู้ปกครองแทน

ทางทีมช่วยเหลือของ ไอเอสเออาร์ จะเดินทางกลับในวันอาทิตย์ ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งได้เรียก วิลลี่ ว่า ทีมเชฟ ซึ่งหมู่บ้านนี้ วิลลี่ จะคอยช่วยเหลือในการสร้างบ้านเรือนต่อไป เพราะว่าที่นี่ต้องการความช่วยเหลืออย่างมาก วิลลี่จะร่วมมือกับคนในหมู่บ้านนี้และเริ่มสร้างหมู่บ้านนี้ขึ้นมาให้เป็นเหมือนเดิมเพื่อที่ทุกคนจะได้ดำเนินชีวิตได้เหมือนเดิม และนี่ก็เป็นโครงการหนึ่งของคนโคปแลนซ์ที่ต้องการช่วยเหลีอ ในการช่วยเหลือและเป็นล่ามให้กับนักท่องเที่ยว และหน่วยงาน นั้นได้จบลงแล้ว งานที่ตามมาก็คือการสร้างทุกอย่างให้กลับเป็นเหมือนเดิม

ในทางประเทศเยอรมันนี คุณ อีริค โคธนี่ ผู้เป็นพ่อ ได้คอยช่วยเหลือลูกของเขา โดยการคอยดูแล บัญชีรับบริจาค ควบคุมดูแลการให้ความช่วยเหลือ คอยดูแลด้านข่าวสารต่างๆ และที่สำคัญก็คือคอยเป็นกำลังใจ และคอยให้คำปรึกษาแก่วิลลี่ เพราะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับทางตอนใต้ของประเทศไทยนี้คงจะฝังลึกในจิตใจเขาอีกนาน จุดมุ่งหมายต่อไปก็คือ การหาบุคคลที่ไว้ใจได้มาคอยช่วยดูแลการสร้างหมุ่บ้าน วีระเดช โคธนี่ จะเป็นผุ้ให้คำปรึกษา ผู้จัดการ และดูแลอีกที

พ่อของเขาได้เขียนจดหมายผ่านทางอินเตอร์เนท คอยให้กำลังใจเขาอีกที

ถึงวิลลี่

พ่อรู้ว่า มันเป็นการง่ายที่จะให้คำปริกษา พ่อรู้ว่า พวกเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่า จริงๆแล้วที่ภูเก็ตเป็นอย่างไร พ่อรู้ว่า ลูกจะพบตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง

แต่ถึงอย่างไรก็ตามสิ่งที่ลูกต้องคิดให้ดีก็คือ

ตอนนี้ลูกอยู่ในพื้นที่ที่ประสบภัยอย่างมาก ที่ทั้งโลกนี้ยังไม่เคยมีใครได้ประสบมา ซึ่งเหตุการณ์นี้มีค่าความเสียหายมากกว่าที่เมืองฮิโรชิมา และ นากาซากิ ในสงครามโลกครั้งที่สอง

ลูกใด้ตัดสินใจให้ความช่วยเหลือตั้งแต่วันแรก แต่ความหวังดีของลูกก็ไม่ได้ถูกใช้อย่างเต็มที่ตามที่ลูกได้ตั้งใจเอาไว้ ทางสถานฑูตเยอรมันนีีเองก็ไม่สนใจกับข้อเสนอของลูก

ในที่สุดลูกก็ได้ทำงานร่วมกับทีมแพทย์ ไอเอสเออาร์ ยังไม่ถึงหนี่งอาทิตย์ การช่วยเหลือก็ต้องจบลง เพราะว่าความช่วยเหลือมาช้าไป ไม่สามารถช่วยผู้ที่เสียชีวิตต่อไปได้

แต่ถึงอย่างไรก็ตามลูกต้องรู้เสมอว่า ลูกได้ทำอย่างเต็มความสามารถแล้ว และลูกก็ได้ช่วยเท่าที่ลูกทำได้ แม้จะเป็นความช่วยเหลือที่เล็กน้อยแต่ลูกก็ได้ช่วย

ในความตั้งใจจริงที่ลุกได้แสดงให้คนยุโรป (โดยเฉพาะคนสวิส) ได้เห็นนั้นไม่สามารถบรรยายมาเป็นคำพูดได้ ซึ่งสามารถดูได้จากยอดรับบริจาค เพียงไม่กี่วันยอดบริจาคพุ่งถึง 5000 ยูโร รวมทั้งน้องสาวของลูกก็ได้บริจาคผ่านการส่งเอสเอ็มเอส ถึง 5 ยูโร ส่วนคนอื่นๆได้โอนเป็นจำนวน 1000 ยูโร

ตอนนี้ลูกจะต้องตัดสินใจให้ดีว่า กับเงิน 5000 ยูโร ลูกจะเอาไปทำอะไรบ้าง ลูกจะต้องเข้าใจว่า สิ่งที่ลูกจะทำต่อไปนี้นั้นมันไม่ง่าย ถ้าจะเปรียบเทียบก็เหมือนกับการใช้ช้อนตักนำ้ในมหาสมุทร ึ่งลูกไม่สามารถทำได้ แต่สิ่งที่ลูกสามารถทำได้ก็คือ การนำเงินจำนวน 5000 ยูโรนี้ ซึ่งเป็นเงินที่ผู้บริจาค ได้ให้ความเชื่อถือในตัวลูก ว่าเงินจำนวนนี้จะไปถึงผู้ประสบภัยอย่างแน่นอน และไม่ถูกหักให้กับหน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่ง นายยกสมาคมฟันดาบเยอรมันเก่าได้เคยพูดเกี่ยวกับลูกว่า เด็กอย่างวิลลี่ ทำได้อยู่แล้ว-และเจ้าเด็กคนนี้ก็จะเป็นแชมป์โลก

ตอนนี้ลูกอยู่ในสถานการณ์ที่จนตรอกเพียงแต่ว่านี่ไม่ใช่เกมกีฬาที่ลูกเคยผ่านมา ลูกจงอย่าทำอะไรที่ใหญ่เกินตัว มันจะไม่ประสบผลสำเร็จ พยายามทำทุกอย่างเท่าที่ลูกจะทำได้ และผลที่ออกมาจะดีเต็มร้อย

ตามรูปธรรม: ไม่ต้องช่วยทุกที่ที่ประสบภัย แต่หาหมู่บ้านที่มีพื้นท่ีเล็ก แต่เป็นการง่ายต่อความช่วยเหลือ และเริ่มช่วยอย่างจริงจัง

- ซื้อนำ้ให้ชาวบ้านดื่ม เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ติดโรคระบาด
- ซื้ออาหารที่สะอาดให้กับชาวบ้าน เพื่อทีชาวบ้านจะได้มีอาหารที่ไม่เป็นพิษ
- ซื้ออาหารสำหรับเด็ก เพราะว่าตอนนี้พวกเขาอ่อนแอที่สุด
- ดูแลเรื่องความสะอาด ตามสถานที่ต่างๆที่ลูกได้พบศพผู้เสียชีวิต และสร้างห้องนำ้ให้พวกเขา
- ซื้อเครื่องมือสำหรับสร้างบ้านให้ชาวบ้าน เพื่อที่เขาจะได้มีบ้้านอยู่
- ซื้อยา และคอยติดต่อแพทย์ให้กับทางหมู่บ้าน
- คอยให้ความช่วยเหลือและดูแลเด็กกำพร้า แม่หม้าย ...
- ถ้ามีผู้บาดเจ็บสาหัส ให้ลูกจัดการส่งเขามารักษาที่ประเทศเยอรมันนี ลุง ปีเตอร์ ให้สัญญาว่า จะคอยช่วยสำหรับคนที่ต้องทำการผ่าตัดจริงๆ โดยไม่คิดเงิน พวกเพื่อนๆของลูกก็ต้องการให้ความช่วยเหลือพวกเด็กกำหร้าด้วย ตอนนี้ทางนี้ได้สแกนเสื้อและเขียนว่า โคปแลนซ์ช่วยวิลลี่

หาคนในหมู่บ้านที่ลูกต้องการช่วย และพูดปลุกใจให้พวกเขามีกำลังใจและต่อสู้ใช้ชีวิตต่อไป แต่พวกเขาก็ควรที่จะรู้ว่า วิลลี่จะอยู่กับพวกเขาตลอดเมื่อพวกเขาต้องการความช่วยเหลือ และวิลลี่สามารถช่วยพวกเขาได้

พ่อรู้ว่าเวลานี้เป็นเวลาที่อยากสำหรับลูก ตอนนี้ลูกยังหนุ่มอยู่สามารถทำได้มากกว่าคนแก่ที่อายุ 65 สิ่งที่ลูกต้องคิดเสมอก็คือ ลูกไม่ได้ยืนอยู่คนเดียว แต่ลูกมีคนทั้งครอบครัวคอยให้ความช่วยเหลือลูกอยู่ทางข้างหลัง ซึ่งสิ่งนี้ที่ลูกควรจะนึกถึงอยู่ตลอดเวลา เหมือนกับที่ เอริกา ดีนส์เทล ได้เคยพูดเอาไว้ว่า วิลลี่ ทำได้อยู่แล้ว

พ่อภูมิใจในตัวลูก

จาก พ่อ